Dag 8, 3 september, Nehalem Bay SP - Jessie M. Honeyman SP


Om kwart over 6 gaat de wekker en na het ontbijt e.d. vertrekken we om 07.05 uur bij 16 graden. Het duurt even voordat we van de camping af zijn. Hij is heel groot. Bij de parking voor de day use zien we een hert. Een goede camping dus: ze hebben tenminste 2 herten.

Vandaag rijden we langs de kust omlaag met hopelijk veel stops. Dat is afhankelijk van de parkeermogelijkheden. Ik heb een lijstje gemaakt met waar we allemaal naartoe zouden willen. Nehalem heeft een leuke Main Street, helemaal in westernsfeer. Er zijn al veel bootjes met sportvissers op het water. Vannacht en gisteravond heeft het geregend en nu is het zwaar bewolkt met wat mist boven het water. 

We rijden over een slingerende hobbelweg die wat op en neer gaat. De eerste stop is bij Neskowin Beach om naar het ghost forest te kijken. Daarom zijn we zo vroeg opgestaan, want daar moet je met laag water zijn en het was 1,5 uur rijden. Plaats zat op de parking en we lopen de paar minuten naar en over het strand. Wat is dat zand mul zeg 😮. 


Op een gegeven moment kunnen we niet verder, dus schoenen en sokken uit, pijpen omhoog en door kuithoog water waden we naar de overkant om te constateren dat we er niks mee opgeschoten zijn. Of het is hier niet, of het water staat nog te hoog, maar dat lijkt ons niet waarschijnlijk. Waar het dan wel is weten we ook niet.





Weer terug door het mulle en vrij natte zand, dus het blijft aan de voeten plakken 😝. 

Next stop Boiler Bay St.Wayside vlak voor Depoe Bay. Dit plaatsje staat erom bekend dat er veel walvissen langszwemmen en ze noemen zichzelf whale capital. We turen over de best wilde zee en zien 3 bootjes van een whale watch tour. Die volgen we en zien dan inderdaad walvissen, maar natuurlijk wel heel ver weg. Wat hadden we graag op een van die bootjes gezeten, maar dit is toch ook wel leuk. 

Als we het genoeg vinden rijden we door naar Devil's Punch Bowl, maar kunnen er niet parkeren, dus op naar de volgende stop van het lijstje. Dat is Yaquina Head Lighthouse. Als we de toegangsweg op rijden zien we een rij auto's bij een kassa. Hm, wat zullen we doen? Keren gaat nu niet meer, maar we zouden om het hokje heen kunnen rijden, dat doet een ander ook, maar we gaan toch maar. Als we aan de beurt zijn, blijkt dat onze America the Beautiful pas hier geldig is en het dus niets kost. Het valt hier onder het BLM. Dat is de eerste winst. Hij is nog van vorig jaar en heeft zich inmiddels al ruim terugverdiend. De toegang tot Olympic NP zou $ 55,- zijn en de jaarpas kostte $ 80,- voor 13 maanden.



We gaan eerst naar het visitor center waar parkeerplek genoeg is en kijken er even rond. De vuurtoren bestaat dit jaar 150 jaar en daarom kun je een gratis poster krijgen ✅
Dan verder naar de vuurtoren. Hier vinden we een RV plek naast het pad, dus ideaal. 

We kijken hier vooral naar de vele vogels op de rotsen en aan de andere kant van de vuurtoren, naast nog meer vogels, zien we ook weer walvissen in de verte. Te ver voor een echte foto, maar het speuren is leuk en dat vinden veel mensen om ons heen ook.




Hierna lopen we nog naar Cobble Beach, dat niet voor niets zo heet. Eindeloos veel grijze, bijna ronde kiezels in verschillende maten, aflopend in grootte naar het water toe. Het loopt niet handig, maar het is hier wel leuk. Hier zijn ook getijde poelen, maar het water is alweer een beetje aan het stijgen, dus we zien het niet optimaal, maar er is wel wat. Ook zijn er heel veel, hele irritante vliegjes.




Er is op het strand een stukje afgezet met gele borden, want daar zit, heel stoïcijns, een vogel te broeden.


Wat verderop lijken zeevogels op het water te drijven, maar het blijken zeehonden te zijn die aan het watertrappelen zijn. Alleen hun koppies steken boven het water uit. Heel leuk. Een ligt er geëtaleerd op de rotsen.





We gaan niet meer naar Quarry Cove, want die is een poosje geleden tijdens een storm dichtgeslibt met zand, dus er zijn geen getijdepoelen meer.
En weer door.




We stoppen bij Seal Rock St. Rec. Site, want hier zouden zeeleeuwen zijn. Op de parkeerplaats mogen geen RV's, maar we hadden vorig jaar al besloten dat ons truckje geen RV is. Hij past ook bijna helemaal op een gewone parkeerplaats en er is bijna niemand. We lopen naar het strand, maar zien geen zeeleeuwen, dus gaan we op de parking in de camper een boterham eten en daarna naar onze laatste stop voor vandaag.



Thor's Well. Ook hier kunnen we parkeren, wat eigenlijk best bijzonder is, want in alle tussenliggende plaatsjes is het steeds behoorlijk druk. 
Thor's Well is een ingestorte grot in zee, waar het water, vooral bij vloed en inmiddels is het bijna hoog water, uit stroomt en vervolgens weer met kracht omhoog komt. 



We vinden hem leuk, maar de links ervan gelegen Cock's Chasm is een stuk leuker. Dat is net een Yellowstone geiser als het water erdoor omhoog geperst wordt.



Nog leuker is de Devil's Churn aan de rechterkant. Daar zijn de vulkanische rotsen heel ruig en uitgesleten, waardoor er grote geulen zijn ontstaan en het steeds hoger komende water beukt er tegenaan, waardoor er enorme golven over de rotsen kletteren. Echt heel hoog.





We lopen het hele pad af en bekijken het van alle kanten, maar gaan niet, zoals sommigen, helemaal naar beneden, want dan loop je het risico kletsnat te worden. Het is prachtig natuurgeweld en we staan te genieten van de hoge golven en hoe ze later omhoog spatten.

Dan is er nog 1 etappe, die naar de camping in Jessie M. Honeyman SP, even voorbij Florence. Het blijkt een hele grote camping, nog groter dan gisteren, in een dicht bos met hele hoge bomen. We hebben plek 325 in loop G. Onze deur zit aan de achterkant en daar, maar ook opzij door de ramen aan weerszijden, zien we geen andere kampeerders, terwijl de camping toch vol is. De camper moet achter wel op een hoop blokken, maar tegen 4 uur is ook de stroom en het water aangesloten en gaan we zitten lezen met een biertje en een chippie erbij, maar daarbij vallen de ogen wel even dicht. Het was een prima dag vandaag, al had het weer beter gemogen. Gelukkig was het wel droog op een paar druppen vanochtend na. Meestal een graad of 17 en toen we op de camping aankwamen zelfs een zonnetje en 20 graden, maar onder die hoge bomen heb je daar niet veel aan.



Aan de overkant is een groep op een houtvuur aan het bbq-en en dat ruikt zo ontzettend lekker. Wij hebben teriyaki kip uit de oven en nasi uit de magnetron. De kip smaakte prima en de nasi op zich ook wel, maar hij was alleen een beetje klef. Maar het was wel een makkelijke maaltijd en dat was ook fijn na een drukke dag. 
Na de afwas doen we verwoede pogingen om de ogen open te houden en besluiten daarom om 21.15 uur met de laptop en de bak ijs, ijs doet altijd wonderen, zeker nu we de heerlijke Dreyer's hebben, in bed CPD te kijken. En jawel, 2 afleveringen gelukt. Dan nog een paar bladzijden lezen en licht uit.

Gereden: 250 km

Soundtrack of the day: Jessie, Joshua Kedison


Volgende dag