Dag 14, 9 september, Sumpter - Lake Owyhee State Park


Goed geslapen, al werd ik wel wakker van de kou. Jan had er geen last van en de dikke deken zou ook wel veel geweest zijn. Een fleece dekentje erbij zou precies genoeg geweest zijn, maar ja, die hebben we niet. Ik heb er een grote handdoek overheen gelegd en dat scheelde wel.

Om 07.20 uur worden we wakker. We hadden geen haast vanochtend hadden we gezegd, maar we willen ook douchen en haar doen, dus haast is het niet, maar wel iets minder tijd dan verwacht. We gaan naar Baker City. Eens kijken of ze daar een supermarkt hebben voor ontbijt. Zal wel, en een wasserette, afwachten. Dan willen we ook Main Street even bekijken en daarna naar het Oregon Interpretive Center wat buiten de stad ligt.

Om 09.01 uur bij 16 graden rijden we van de plek naar het dumpstation. Hij leegt weer normaal. Grey gaat wel langzaam, maar dat is altijd zo. Niet alleen hier, maar bij alle campers is de ervaring. We zijn een half uur later dan gepland en na het dumpen is het 09.16 uur. We moeten 135 mijl en 2 uur en 48 minuten rijden vandaag.

We doen eerst wat boodschappen bij de Saveway en krijgen met onze klantenkaart $ 14,98 korting. Zo, dat is binnen. Op deze manier schelen de Walmart en de Saveway een stuk minder. 
Android Auto zegt dat het National Historic Oregon Trail Interpretive Center mogelijk gesloten is. Met de wifi van de Saveway zoek ik het op en het blijkt dat ze tot volgend jaar gesloten zijn i,v.m. een grote renovatie. Changes... Ik ben ervan overtuigd dat ik thuis nog naar de site gekeken had en het was me niet opgevallen. Ze zitten nu tijdelijk in het Heritage Museum in Baker City. Op weg daar naartoe tanken we bij de Maverik à $ 5,13 10 gallon ($51,40), want in Idaho is het goedkoper. 

Dan gaan we naar de wasserette op Elm Street. What?? Dit doet me denken aan Nightmare on Elmstreet en wassen, of eigenlijk drogen, in Amerika vind ik altijd een beetje een nachtmerrie, en dan gaan wij hier wassen 👻😱. Even uitvinden hoe het werkt. Ik vraag een mevrouw en er zijn verschillende maten wasmachines en drogers en die kosten ook verschillend. We kiezen er een voor $ 4,75, munten kun je in de automaat wisselen, en een half uur later is het klaar. In de tussentijd zitten we lekker in de camper die voor de deur geparkeerd staat. Dan drogen 😮. Dat kost een kwartje per 4 minuten en we kiezen voor medium heet voor $1,25. Als we terugkomen is het nog niet helemaal droog en dus doen we er nog een kwartje bij en daarna nog 1, maar dan op high. Dan is alles droog op 3 dikkere polo's van Jan na, die zijn nog wat klammig en dus hangen we die aan een hangertje in de camper. Dat droogt vanzelf wel.

We rijden een klein stukje en parkeren bij het museum voor de deur. 2x senior tickets. Het is best leuk, maar een beetje rommelig en wat ons betreft nogal weinig over de Oregon Trail, maar toch zijn we ruim een uur zoet. Wat verrassend is, is de expositie over de oprichter van de Airstream caravan die hier vandaan kwam. 



Dit was een van de 2 stukken uit het Oregon Trail museum. Beetje weinig helaas.


De Airstream expositie


We willen nog wat van historic downtown zien en uit het museum hebben we een foldertje met een kaartje meegenomen, maar het loopt niet naar ons zin. We zijn ook aan eten toe en kunnen geen aardige tent vinden om even te gaan zitten, dus na een paar foto's gaan we naar de camper en op weg naar de camping.





Als we door Grove St. rijden, komt er een hert uit een tuin. Ze steekt achter onze auto over, dus helaas geen foto. 

Gelukkig hebben we bananen in de auto liggen. We hadden gehoopt op een Mac of zo, maar die is er niet. Om 14.45 uur stoppen we op een mooie rest area voor een boterham. Een minuut of 20 later gaan we weer verder.
Bij Huntington passeren we de tijdgrens en is het een uur later. Daar hadden we domgenoeg geen rekening mee gehouden. Ook niet met het feit dat we al later weggingen vanochtend en ook niet dat we zouden wassen vandaag. Geeft allemaal niks. Het is vakantie. 

De weg naar de camping, waarvan we eigenlijk nu even niet precies weten waar hij ligt, gaat in eerste instantie nog door best leuk terrein en gaat dan over I84 langs landbouwgronden met af en toe koeien, voornamelijk vlak. De camping ligt in Oregon, dat is de eerste aanwijzing en in Lake Owyhee SP. We hebben er nog geen voorstelling van op dit moment. Als we meer in de buurt van het park komen, rijden we van het ene op het andere moment tussen de ruige rotswanden. Het is hier heel mooi. En het wordt alleen nog maar mooier. 




De laatste 5 mijl is de weg erg smal en gaat omhoog. Een paar keer komen we een tegenligger tegen en dat kan maar net. We zijn ervan overtuigd dat het een first come, first served is en we hopen dat er plek is. Want anders? Dan moeten we terug. Dit loopt dood en achter ons zijn wel plekken waar je mag overnachten. Maar we rijden dapper door. 




Ik heb een uitstekende chauffeur en als we uiteindelijk bij de camping komen, die we in de verte al als een soort groene oase zien liggen, zijn we eerst verbaasd over wat een mooie camping het is en dan blij dat er plaats is. Water en elektriciteit zelfs ook nog. Aan het meer, 31 graden. In een schitterende omgeving. We rijden een rondje en kiezen plek 3, die niet gereserveerd is. Stroom eraan en dan met de portemonnee naar de paal. Daar zien we dat we plek 5 gereserveerd hadden  😳😂. Ok, nou ook goed. We verhuizen en staan weer meteen waterpas. De picknicktafel staat in de schaduw van de camper, er is een windje. Het is hier fantastisch. Alleen wel veel vliegen. Wat een geweldige plek. Wel weer een beetje voor de avontuurlijken onder ons, maar dan heb je ook wat. 

Onder het genot van een biertje, het is inmiddels 6 uur, schrijf ik mijn verslag en zit Jan lekker te lezen en wat rond te kijken. Het is hier echt genieten. 

We eten natuurlijk buiten, want het koelt nauwelijks af. Hoe zou het vannacht zijn?
Kippendij met nieuwe rub van de bbq, Amish aardappelsalade van de Saveway, maar niet zo lekker als die in het echte Amish gebied, komkommersalade en cole slaw voor mij. 

We hebben helemaal geen zin om op te staan, maar de afwas gaat niet vanzelf hebben we gemerkt. Het wordt al snel donker. Als om 9 uur de tent weer helemaal opgeruimd is en de was op zijn plek ligt, horen we heel hard coyotes en ook veel krekels. Verder niks. Buiten hoorden we nog wel de koeling van de ijsblokjesmachine, maar hier binnen met de deur open niet. Het is nog 28 graden binnen. 

Ik heb geen zin om de foto's over te zetten. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. We willen morgen op tijd rijden om zo min mogelijk tegenliggers tegen te komen, met name op de eerste 5 mijl, dus gaan we niet al te laat naar bed. Wel kijken we nog een aflevering van Lone Star.

Gereden: 228 km

Soundtrack of the day: A Nightmare on Elm Street


Volgende dag