Het is zover. Tot half 5 of zo goed geslapen. De wekker stond om 05.35 uur, dus dat viel nog niet tegen. Alle spullen bij elkaar geraapt en naar Idse gegaan die ons naar Schiphol brengt.
Onderweg is het niet druk en het inleveren van de koffers gaat vlot. We zijn net op tijd, want na ons komt een flinke rij en voor ons zijn er maar 2. Het meisje achter de balie zegt dat we naar lounge 27 mogen en dat verbaast ons, want het eerste stuk vliegen we economy, maar we gaan het gewoon proberen.
We mogen er inderdaad niet in, maar meteen ernaast zit 26 en daar kunnen we met onze priority passes wel terecht. Het is er niet druk, maar wel goed gevuld.
De security ging ook snel. We hadden een online afspraak gemaakt voor 07.15 uur en we waren er om 07.10 uur, dus wachtten we braaf, maar ze waren blij dat we te vroeg waren en we mochten door. Daar gingen de rugzak en de trolley niet meteen door, maar er bleek niks aan de hand te zijn. Deze keer hebben we goed opgelet dat we geen scharen of stanleymessen bij ons hebben 😂
De vlucht (LH987) vertrekt zowaar op tijd. Dat gebeurt niet vaak. Na een rustig vluchtje van 50 minuten landen we op Frankfurt Airport. We hebben de verste gate en dat is goed voor de stappenteller, want de lounge is helemaal aan de andere kant. Douane door en dan naar de Business Lounge. We vinden een aangenaam plekje en trakteren ons op een glaasje bubbels. De vakantie is begonnen 😉 Wat later Thüringen würstl erbij met gebakken champignons.
Om 13.20 uur gaat de vlucht naar Vancouver als het goed is. Het is nu 10.55 uur. Om 12.35 uur begint het boarden bij gate B42. D.w.z. dat is de bedoeling. Het is een enorme chaos en er wordt omgeroepen dat ze overboekt zijn en dat ze vrijwilligers zoeken die voor € 600,- p.p. morgen willen vliegen i.p.v. vandaag. Dan hebben wij een probleem met het ophalen van de camper, dus nee, maar op de terugweg graag. Uiteindelijk start de preboarding, hulpbehoevenden, kinderwagens etc. om 10 over 1. Dan per groep en wij zijn 2. De chaos wordt alleen maar groter. Iedereen staat en dringt door elkaar. Dan is er opeens een kleine balie met 2 dames met een stempel. Zij vragen wat je in Canada gaat doen. Holiday. Ok. Stempel en door, door de massa naar de volgende rij om bij het echte boarden te komen. Daar kun je zelf je boarding card scannen en op de groep met Spaans sprekenden met een hoop tieners die vreselijk in de weg staan na, kunnen we nu in 1x naar het vliegtuig. Stoelen 81 H en K en die zijn boven. Trap op, installeren; het zit lekker hier en dan komt de stewardess met een welkomstdrankje, bubbels jawel, en wachten we tot we vertrekken. Eens gaat het lukken.
10 voor 2 vertelt captain Folkert Nog Wat dat de vertraging kwam doordat het vliegtuig verplaatst moest worden van de onderhoudsplaats en toen was B 42, de originele plek, niet beschikbaar en toen moest hij helemaal omrijden. Met een minuut of 10 zouden we moeten vertrekken.
Met in totaal 50 minuten vertraging zijn we weg. Later volgen het warme doekje, de nootjes en nog een drankje en dan wordt onze tafel gedekt. Het eten smaakt uitstekend, we missen alleen peper en zout bij Jan zijn kalfsvlees voorafje. Het toetje blijkt niet, zoals op de kaart staat, lemon pie, maar een chocolade ganache taartje, maar daar hoor je ons niet over klagen. En niks vooraf opgeven wat je wilt eten. Per gang, waar precies voldoende tijd tussen zit, kun je kiezen. Na het afruimen krijgen we nog een doosje met 2 mini chocolade muffins.
Jan heeft zijn boek uit en ik smul verder van de nieuwe Karin Slaughter, die al aardig vordert. Jan probeert de tv, maar die kan niet naar je toe getrokken worden. Minpuntje, maar het is een mooi groot scherm, dus het lukt wel. Op dit moment is het nog 6200 km en 6 uur en 3 kwartier vliegen. Jan kijkt een film nadat hij zijn boek uit heeft en doet een dut. Ik lees verder, probeer wat te slapen, maar veel zit er niet in. Dan maar mijn boek uitlezen. Daarna weet ik het niet echt meer. Het is nog bijna 3 uur en ik kan het niet vinden. Niet echt zin om in een ander boek te beginnen. Hoewel er 326 films beschikbaar zijn, zie ik er niets tussen waar ik zin in heb. Eigenlijk vooral omdat ik geen zin in de koptelefoon heb. Mahjong dan maar, maar met deze afstandsbediening heb ik geen idee hoe het werkt. Alle knoppen 5x geprobeerd en dan lukt het gelukkig om eruit te komen. Ook in de e-reader vind ik niet meteen iets van mijn gading. Dan krijgen we weer eten. Gemarineerde garnalen. Lekker pittig. Er kan nog een hoop gebeuren vandaag, maar niet dat we doodgaan van de honger.
Nog een uur. Als ik naar buiten kijk zie ik land, maar het is wel wazig. Of het door sluierbewolking komt of door rook weet ik niet. Wat verderop wordt duidelijk dat het rook is als we over ongeveer over Jasper NP vliegen en zien we verderop ook nog een rookpluim van een actieve brand.
Na een keurige landing, waar de piloot zelf erg trots op is, stappen we om ongeveer kwart voor 3 uit.
Een eind lopen naar de immigrations, waarvoor Jan online de gegevens al had aangeleverd. Dat gaat supersnel. De koffers zijn er ook binnen afzienbare termijn en dus staan we om kwart voor 4 bij Budget Car Rental.
Daar is 1 stel voor ons en om 8 voor 4 staan we met de sleutels van een witte Chrysler 300S in de hand. Wat een patserbak zeg 😝. Niet alles past in de achterbak, dus de rugzak en 1 koffer gaan op de achterbank. Op naar McArthurGlen Designer Outlet een kwartiertje verderop, op zoek naar Skechers.
Het blijkt maar een klein winkeltje; een zwak aftreksel van die in Calgary. Ik vind 1 paar zomerschoenen en Jan niks. We lopen nog een rondje door het winkelcentrum en gaan dan op naar het hotel. Dat is het eerste probleem vandaag. Google Maps wil de route niet aangeven. Wel een voorbeeld. We hadden net een XS internetbundeltje gekocht, maar dat helpt ook niet. Jan zijn telefoon doet het wel en 20 minuten later zijn we bij Holiday Inn & Suites in Richmond, kamer 308.
En nu moeten we wakker zien te blijven. Het is nu 18.05 uur. Echt honger hebben we ook niet, maar straks gaan we maar even ergens naartoe. Bij Stanley's Grill krijgen we, omdat we in dit hotel zitten, 15% korting. Het is maar 1 minuut lopen zegt het formuliertje van het hotel, dus daar gaan we eerst naartoe. Het blijkt boven in het ijshockeystadion te zitten en er is geen kip, dus poepongezellig. Door naar de volgende. Aan de achterkant van het stadion zitten nog meer restaurantjes en bij de Monkey Nine Brewing krijgen we ook 15% korting, dus wordt die het. We zitten lekker buiten, maar verder is het niet echt een succes. Het eten is matig. Ik had fish and chips en het vet droop van de vis. Jan had een burger en die was iets beter, maar zou zeker ook geen prijs winnen.
Soundtrack of the day: I don't wanna die in an air disaster, Albert Hammond
