Om 06.40 uur zetten we de boiler weer aan voor de douche. Het weer lijkt er goed uit te zien. De ontbijtmuffins van de Thriftway zijn erg lekker.
Vandaag weer een reisdag naar Nehalem Bay SP in Oregon, bijna helemaal langs de kust. Om half 9 koppelen we af en dumpen we. Dat vergt even voor- en achteruit rijden, want het water zit erg ver weg en voor het vullen is de slang te kort. Citywater paste net. Dan weer vooruit voor de sewer en dan kunnen we weer dezelfde weg tot Kalaloch, take 3. Dit is eigenlijk niet logisch, maar met alle wijzigingen en dit drukke weekend, kwam het zo uit.
Om 9 uur is er geen kip op de 101. We hadden veel volk op weg naar het Hoh Rain Forest verwacht, gezien het Labour Day weekend. Zolang we langs de kust rijden hangt er een beetje zeemist en op het moment dat we het binnenland in gaan bij Queets is het opeens weg en schiet de temperatuur omhoog naar 21 graden. Vanmiddag zal het zelfs 28 graden worden, maar op de plaats van bestemming maar 22 😒. Het is een saaie weg: asfalt en veel bomen. De 2 stops voor de road works zijn nog het interessantst. Ze kosten samen 8 minuten. De auto-navi-juf heeft het opgegeven. Hoelang we ook rijden, het blijft nog 148 mijl en das raar, dus overgeschakeld op Android Auto op mijn telefoon, die wel aan de auto gekoppeld is.
Bij Raymond wordt het wat aardiger. Dat ligt bij de Willapa Bay en door het hele plaatsje staan metalen beelden van wild (zien we toch nog wild) en boerenarbeiders. South Bend is een seafood plaatsje. Er zit een redelijk grote Pacific Seafood en Pacific Oyster industrie. En dan rijden we opeens langs groene weiden en gras met sloughs.
We willen naar het Lewis & Clark Interpretive Center, wat ik op de kaart zag staan, maar we kunnen het niet vinden. Jammer, maar het was toch wel een leuk ommetje. We hadden het kunnen weten, het ligt aan Cape Disappointment 😂. We volgen de Lewis & Clark Trail richting Astoria en daar rijden we over een hele lange, hele hoge brug. Daarna een grote bocht, rechtsaf en dan zijn we in Oregon.
We tanken 21,83 gallon à $ 5,09 = $ 111,31 en dat is voordeliger dan we in Washington zagen. Sinds kort bestaat er self service in Oregon, maar vrijwel alle pompen zijn nog bemand. Als we Seaside uitrijden komt ons een enorme file tegemoet. Hebben ze nu pas door dat het Labour Day Weekend is? We komen langs vele stranden en State Parks en alle parkeerplaatsen zijn vol. Maar goed dat we onze plek op de camping gereserveerd hebben.
Nehalem Bay SP campground is een hele grote camping en wij hebben plek C22, ook heel groot. We zetten de stoelen in de zon en de teriyaki kipstukjes van van de week in de oven bij wijze van verlate lunch.
Daarna gaan we een stukje lopen. Vanaf de camping kun je door de duinen het strand op. Alleen niet links van de camping, want dat is van 15 mei tot 15 september broedgebied voor de snowy plovers. Het is eb en dus een breed zandstrand. We lopen het water in en schrikken. Dit is echt, officieel, ontzettend, verschrikkelijk koud. Er drijven nog net geen ijsblokjes langs.
Via de andere opgang komen we na 3 kwartier weer bij de camper. Dan is het tijd voor een drankje. Eerst even buiten, maar dat valt al snel tegen en ook binnen doen we liever de deur dicht.
We eten vanavond ribeye, gebakken aardappels en cole slaw. De eigen merk cole slaw dressing van de Walmart is erg lekker.
Als we na het natafelen zitten te wachten tot de boiler opgewarmd is, valt het op dat het zo vroeg donker is hier. Het is nu 8 uur en echt al schemerig.
Na de afwas lezen we even en kijken in bed, met de bak ijs, we hebben de echte Dreyer's butter/pecan gevonden, tussen ons in naar een aflevering van CPD. We gaan op tijd slapen, want morgen gaat de wekker vroeg.
Gereden: 379 km
Soundtrack of the Day: Vamos a la playa, Righeira
