Dag 13, 8 september, Mitchell - Sumpter



Goed geslapen, maar om een uur of 4 werden we wakker omdat we het koud hadden en hebben de dikke deken erover gelegd. Om 07.10 uur staan we op en voor zover we kunnen zien onder de bomen, wordt het weer een mooie dag. 
Om 08.14 uur bij 9 graden rijden we van onze prachtige plek. Voor de wat meer avontuurlijken onder ons zeker een aanrader. Een half uur later zijn we alweer op de 26. We zijn onderweg alleen een hert tegengekomen dat de goede kant op wegsprong.


Het doel voor vandaag is het 3e stuk van John Day Fossil Beds NM, Sheep Rock Unit. Er blijkt een redelijk groot visitor center te zijn met een hoop informatie over het vulkanisme en vooral de paleontologie in de omgeving, wat je ruim kunt nemen, want een 5e van Oregon valt onder de Fossil Beds. Niet alles ligt in het National Monument, er zijn ook stukken in beheer van de staat, gemeentes en particulieren. Er zijn fossielen van planten en zoogdieren van na de dinotijd, nl. vanaf 50 miljoen jaar geleden. Heel bijzonder is dat hier hier vroeger tropisch en subtropisch geweest is met de bijbehorende begroeiing en dieren. Zo groeiden hier o.a. bananenbomen en leefden er krokodillen, voorlopers van olifanten en neushoorns.





We kijken de film van 20 minuten. Je kunt ook paleontologen aan het werk zien, maar vandaag niet, want ze zijn in het veld. Zoals een goed visitor center betaamt is er goede wifi en dus stuur ik wat foto's naar huis.

Eenmaal buiten gekomen blijkt het heerlijk warm geworden. We gaan op naar de groene bergen. Eerst rijden we helemaal naar Foree. Daar lopen we 2 korte trails en zien allerlei formaties in pastel groen. Ook een soort Devil's Tower, maar dan klein en groen. De foto's geven de kleur niet goed weer helaas. Wel zijn de horizontale lagen te zien die aangeven dat er op dat moment een vulkaanuitbarsting was.









Dan rijden we naar de Blue Basin Trailhead. Daar lopen we de Island in Time Trail en die gaat over een heleboel metalen bruggen die de, nu bijna droogstaande, stroom overspannen. Je loopt hier echt tussen de groene rotsen door en waant je in een aflevering van Star Trek of zo.





Als we weer aan het begin zijn, het was geen loop, zijn we wel wat mensen onderweg tegengekomen, maar het was niet druk, stappen we in de auto richting camping. Dat is nog bijna 2 uur rijden. 
In John Day tanken we Γ  $ 5,39 10,002 gallon voor $54,-. Voor Prairie City stoppen we even om een boterham te smeren. We rijden nog steeds op de Journey Thru Time SB. Voor de camping die vlakbij Sumpter ligt, hadden we op Google Maps Whitney Ghost Town gezien, maar die kunnen we niet vinden. Misschien is het woord ghost een aanwijzing voor de verdwijning? We slaan nog even af van de 7 naar Sumpter. Dat is tenslotte maar 3 mijl, maar daar is niet echt iets te beleven, dus keren we om. We moeten nog afremmen voor een serieus ongeluk dat blijkbaar net gebeurd is. Het lijkt een eenzijdig ongeluk en een witte auto ligt enigszins platgedrukt, dus waarschijnlijk (een paar keer) over de kop gegaan, naast de weg. Er zijn al mensen bij. Er staan er ook al op de auto, waarschijnlijk om te zien of er wat te helpen valt. Wij vinden het er niet goed uitzien.


Vlak erna slaan we rechtsaf naar Union Creek Campground. Het is dan half 4. We hebben plek B6 gereserveerd, maar gaan eerst op zoek naar het dumpstation. Daar willen de tanks, m.n. de grey, niet lekker leeglopen. Hoe dat kan weten we niet. Er zit niet veel in, maar dat zou niet uit moeten maken. We kunnen ons ook niet voorstellen dat er iets in zit wat een verstopping veroorzaakt heeft. Jan zet de pomp aan en laat water in de gootsteen lopen om het daarna in de tank te laten lopen in de hoop dat het doorloopt. Het loopt wel, maar niet helemaal als anders. We zullen wel zien hoe het verder gaat. Op de plek hebben we water en elektriciteit. Als we bij het dumpstation staan, horen we een sirene die naar het ongeluk gaat. Eenmaal op de plek haal ik even een bezem door de tent, want dat kan geen kwaad. Dan zien we een helikopter richting ongeluk vliegen en een kwartier later weer terug vliegen.

We gaan lekker buiten zitten en bekijken de folders die ik uit het visitor center meegenomen had. Wat later is het tijd voor een biertje en een chippie. Jan leest en ik schrijf. Je hebt geen kind aan ons πŸ˜„ Het was vanmiddag een graad of 28 en het patroon van gisteren herhaalde zich. In de middag kwamen er meer wolken, maar niet zoveel als gisteren. Er steekt even een windje op, maar die gaat ook weer liggen. 
We hebben zo'n mooie ruimte achter ons; ideaal voor herten, maar dat zal wel niet. We hebben nog niet eens een eekhoorn gezien en nauwelijks vogels. Wel vliegen 😩. Als we het te fris vinden worden, we zijn gewoon watjes, want het is helemaal niet koud, lezen we binnen verder.


We eten ribeye, sla en gebakken aardappels. Helaas was de grilleur niet in topvorm, dus het vlees was te gaar, maar gelukkig van goede kwaliteit, dus ook weer niet rampzalig. 
Na de afwas het gebruikelijke patroon van even lezen en vervolgens met de laptop en het laatste beetje Dreyer's ijs 😭in bed aflevering 2 van 911 Lone Star kijken. Tegen 11 uur gaat het licht uit.

Gereden: 256 km